Áhrifavaldar í gítarleik

Langaði að blogga smá um gítarmennsku mína.

Ég var alinn upp við að spila á gítar. Pabbi gerði margar tilraunir tilþess. Þegar ég var svona 2-3 ára þá gaf pabbi mér lítinn kassagítar. Þar sem ég er með þennan pönkara bæði frá mömmu og pabba hugsaði ég: "Ég þarf ekkert að kunna að spila á þetta. Ég þarf bara að vera rokkari". Svo ég fór að pabba og mömmu og ákvað að gera það sama og pabbi gerði í rokk í reykjavík og lemja gítarnum svolítið í gólfið og eyðileggja hann ( þurfti að fara mínar leiðir enda var ég hvorki með gítar né bassa ). Ég held að pabbi hafi ekkert verið voða sáttur með það svo hann beið þangað til ég varð 7 ára og gaf mér gítar þá. Hann var búinn að kenna mér riffið af lollipops fyrir og fyrst spilaði ég það á fullu þangað til ég varð frekar þreyttur á því og fór að reyna að búa til mín eigin lög. Ég kunni ekki neitt nema þetta riff af lollipops svo ég bullaði bara eitthver lög enda með pönk í genunum. Ég get sagt það hreint út að pabbi er ástæðan yfir því að ég byrjaði að spila á gítar.
Ætli maður komi ekki með eitt myndband af manninum þótt hann sé að spila á bassa í því.

Sjálfsfróun - Lollipops


Jæja ég var nokkur ár að glimra á þennan kassagítar og spila lollipops eða illa spilað pönk frá sjálfum mér. Loksins kemur Eiríkur frændi til sögu. Hann kunni ekkert á gítar en hann var alltaf að hlusta á eitthvað þungarokk inn í herberginu sínu. Einn daginn fer ég og spyr hann: "Hvað heitir þessi hljómsveit?" og hann svarar: Iron Maiden. Ég fór þá að hlusta svolítið á Iron Maiden með Eiríki og langaði mér hrikalega að spila eins og Dave Murray. Dave Murray er einn af uppáhaldsgítarleikurunum mínum enn í dag.

Iron Maiden - Hallowed Be The Name


Eftir nokkurn tíma af sama gítarspilinu byrjaði ég að suða í afa hvort hann gæti keypt rafmagnsgítar handa mér. Ég þurfti að bíða í nokkurn tíma þangað til hann myndi gera það en á endanum gerði hann það ( eða borgaði uppí gítarinn. Ég man það ekki alveg ). Ég kunni ekki neitt en hélt áfram mínu pönkglimri. En Helga var mikið að hlusta á Nirvana og ýtti það mér mikið af stað. Þetta lag kom mér einmitt af stað í rafmagnsgítarleik þótt það sé ekkert rosalegt gítarspil:

Nirvana - Come As You Are


Svo kom tímabil hjá mér þar sem ég var orðinn svo mikill pönkari og gelgja að ég hélt að ég þurfti ekki að kunna á spila á gítar til að vera í hljómsveit. Það var mikill tími sem fór sem ég hefði getað verið að æfa mig á gítar en loks byrjaði ég að hlusta á mun þyngri tónlist heldur en ég var vanur. Þessi tónlist kallast dauðarokk og var ástæðan yfir því að mig langaði að kunna mikið meira á gítar. Ég algjörlega festist í þunganum í smá tíma. Origin, Death, Sepultura og Gorgasm voru allt hljómsveitir sem ég hlustaði mikið á en ég get sagt það að ástæðan yfir því að ég byrjaði aftur að æfa mig á gítar var þessi hljómsveit með þetta lag:

Cannibal Corpse - Hammer Smashed Face


Þvímiður kom aftur tímabil þar sem ég hætti að spila á gítar. Þá kynntist ég gangsta rappi en það tímabil var fljótt að fara af mér. Eftir það fór ég mikið að æfa allskonar gítartækni og lærði allt Hammer Smashed Face lagið á gítar. Eftir þetta gangsta rapps tímabil er tónlistarsmekkurinn minn samt mikið breiðari og hlusta ég á allt frá Jassi til Grindcores. Ég hef ekki meira að segja en ég ætla að enda þetta með myndbandi af meistara Eric Johnson:

Eric Johnson - Cliffs of Dover

Langt síðan síðast

Jæja ég hef verið í nógu miklu fríi og nú langar mig að byrja að blogga aftur.

Ég vil byrja á að segja gleðilegt nýtt ár. Annars ætla ég ekki að blogga mikið núna.
Ég hef mikið verið að hlusta á anarkískt pönk undanfarið ( sex pistols er ekki anarkískt ) eins og Burnt Cross, Crass, A//Political og Conflict. Mjög gott allt saman. Hér eru nokkur dæmi:


Burnt Cross - Arms Trade, Death Trade


Crass - Bloody Revolution


Conflict - The Serenade Is Dead

Eins og ég sagði þá er þetta stutt blogg og ég skal vera duglegur að blogga á næstuni.

Álfrún Auður á afmæli

Þegar ég var fruma þá kynntist ég henni Álfrúnu Auði. Við hétum engum nöfnum en ég kallaði hana alltaf fruma 2. Satt að segja þá þoldi ég hana ekki á þeim tíma þar sem hún var alltaf að pota nefinu sínu í allt og skamma mann. Þegar ég varð að barni þá vissi ég að hún yrði næst en auðvitað hugsaði ég: ,,Haha það gerist aldrei! Ég mun vera einkabarn!'' ( En annað kom í ljós. Mamma eignaðist 4 börn í viðbót og pabbi 2 ). Þegar ég frétti af því að fruma 2 væri að koma í heiminn reyndi ég allt til að stoppa fæðinguna. Ég nennti bara ekki að standa í því að fá hana í heiminn. En eftir miklar tilraunir við að stoppa fæðingu hennar gafst ég upp. Síðan 18. desember 1994 fæddist fruma 2 nema hún hét ekki fruma 2 heldur Álfrún Auður Bjarnadóttir og var alveg hreint gullfallegt barn. Ég var afbrýðisamur í fyrstu en byrjaði svona að tala við hana, spurja hvernig það væri að vera komin í heiminn en eina sem hún svaraði var bara: ,,Gúgú''. ,,Yes, hún er mállaus'' hugsaði ég. Núna gat hún ekki nöldrað í mér og skammað mig. Ég fór að stríða henni svolítið mikið eftir það því ég vissi að hún gæti ekkert svarað mér. Einn daginn brá mér voða mikið. Álfrún sagði: ,,Æjiþ, ush'' meðan ég var að stríða henni. Nú var ég byrjaður að átta mig á því að restin af ævi minni myndi verða algjört helvíti. Álfrún var byrjuð að tala og loks gat hún byrjað að rífast og skammast í mér.
Mér skjátlaðist hinsvegar. Álfrún skammaði mig og reifst í mér jú, en ég áttaði mig á því að það var aðeins útaf henni þótti vænt um mig og gerði þetta bara til að hjálpa mér. Mér þykir alveg afskaplega vænt um hana og hún er klár og ákveðin stelpa. Ég vil þakka sjálfum mér að ég gafst upp á því að stoppa fæðinguna hennar því ef ég hefði gert það hefði ég aldrei kynnst þessari yndislegu stelpu almennilega.
Álfrún Auður Bjarnadóttir til hamingju með afmælið og haltu áfram að vera klár og ákveðin. Elska þig sem mest elsku systir mín. Komdu nú heim úr skólanum svo ég geti spilað Trivial Pursuit með þér.

2in1 blogg

Meh bloggið þarna fyrir neðan var svo lélegt fyrir að vera fyrsta bloggið mitt í langan tíma svo ég ætla að blogga tvö blogg í einu bloggi.

Jól
Já það er desember. Jólinn fara að koma og allt er voða kósí.
Jólin eru þægileg og góð. Þótt jólinn eigi að vera um fæðingu Jesús þá hef ég aldrei litið á þau þannig. Ég lít á jólinn sem tíma þar sem fjölskyldan kemur saman, borða góðan mat, gefa hvor öðrum gjafir og spjalla saman. Á jólum er friður og hamingja sem er ekkert endilega tengd fæðingu Jesús. Þrátt fyrir að jólin hafi marga kosti þá hafa þau líka galla. Á jólum þarf sumt fólk að vinna og geta þess vegna ekki verið með fjölskyldu sinni. Persónulega þá finnst mér að enginn ætti að vinna á jólunum. Jólin eiga að vera afslöppun en ekki stress og þreyta sem skapast á vinnumarkaðinum. Sumir eru einir á jólunum en flest fólk sem þarf að eyða jólunum ein gera samt sér einhvað til hamingju eins og að lesa bók. Sumir halda ekki upp á jól en það er samt allt í lagi. Hjá sumum gerðist einhvað sorglegt á jólunum og eyða þeim í sorg.
Ég ætla að hætta að líta á slæmu hliðarnar og byrja að skrifa næsta blogg.

Sepultura

Ég var að tékka á nýja disknum á þungarokksbandinu Sepultura sem ber nafnið A-Lex. Lögin eru gerð eftir bókinni Clockwork Orange og eru alveg hreint yndisleg. Ég nenni samt ekki að skrifa neitt mikið um hana en hún er klárlega með betri plötum Sepultura. Á disknum er meðalannars vel rokkuð útgáfa af lögum frá Ludwig Van Beethoven ( Beethoven var jú uppáhalds tónlistarmaður aðalpersónunar Alex ) sem ber nafnið Ludwig Van.

Hér eru nokkur lög af þessum disk:

Síðasti söngur Geira H.

Í þá tíma glotti hann og sagði: "ég mun plata ykkur"

Mitt Pláss

Ég er kominn með nóg af þessari síðu. Myspace.com er klárlega eitt mesta rusl í heimi.

Ég byrjaði á myspace 13 ára og var síðan helvíti fín í fyrstu. Tom eigandi myspace var samt það eina sem angraði mig við síðuna á þeim tíma. Þegar ég var búinn að vera í mánuð á myspace eyddi ég Tom útaf vinalistanum. Jæja eftir mánuð fékk ég svo skilaboð frá Tom þar sem hann vildi að allir sem hafi eytt sér myndu senda vinaboð til hans aftur. Ég ákvað að gera það ekki því mér fannst þetta þrjóska og vitleysa. Í skilaboðunum stóð að það ættu allir að hafa hann í vinum á myspace því annars myndi myspace ekki ganga upp. Núna eftir 2 ár hefur hann ekki gert neitt í því að ég addaði honum ekki enda hefur maðurinn örugglega betri hluti að gera.

Fyrir utan Tom hefur myspace verið fínt þangað til nú. Núna eru þessar endalausu viðbætur sem sumar hafa engan tilgang og allir að bjóða manni í þær. Á facebook getur maður blokkað þessar beiðnir en hinsvegar er það ekki hægt á myspace.
Undanfarið hefur groups eða grúppur verið að aukast hrikalega á myspace og allar hljóma þær svona:

• Ef 700 manns joina hleyp ég nakin niður laugarveginn
• Félag fyrir tyggjófíkla
• Félag fyrir þá sem eru búin að fá nóg af 95 og 96 módelum

Og svona er hægt að halda endalaust áfram.
Persónulega þá þoli ég ekki þessar grúppur. Mér finnst þær algjörlega tilgangslausar og leiðinlegar. Ég man að ég gerði grúppu fyrir löngu sem hét "Íslenskt pönk". Það var grúppa sem hafði tilgang. Ég meina allir elska tyggjó en er hægt að segja það sama um Íslenskt pönk? Svarið er nei!

Á myspace er líka svona top friends drama. Tildæmis ef Kalli er ekki í top friends hjá Ölmu en Emil er í top friends þá heldur Kalli að Alma líti ekki á hann sem vin. Þetta er algjörlega fáranlegt! Ég meina hvað með það ef Kalli er ekki í top friends hjá Ölmu. Þau eru ekkert minni vinir þrátt fyrir það. Ég nenni yfirleitt ekki að standa í svona dæmi svo ég hef oftast bara einhverja í top friends sama þótt ég hafi aldrei hitt þá eða er alltaf með þeim.

Á facebook er þetta öðruvísi. Þar er enginn geðveikur prófíll, maður getur blokkað viðbætur, það eru ekki endalaust af tilgangslausum grúppum, það er ekkert top friends drama og það er enginn Tom

Yfir höfuð er myspace hin mesta rusl síða!

Anarkismi

Jæja ég hef fengið nóg af fólki sem heldur að anarkismi sé algjört chaos og stjórnleysi svo ég ætla að gera stutta grein um anarkisma

Hvað er anarkismi?
Anarkismi er pólitísk hugmyndafræði og lífstíll sem inniheldur pólitísk og persónuleg viðhorf á samfélagið sem við lifum í, í dag. Anarkismi byggist á því að við getum byggt upp samfélag saman án yfirvalds. Anarkistar vilja hreinlega jafnrétti og frið án yfirvalds.
Anarkistar eru EKKI brjálaðir rebels sem vilja eyðileggja allt. Anarkistar vilja frið. Þeir vilja að við byggjum upp samfélagið saman og virðum hvorn annan. Þeir vilja EKKI chaos!

En gengur samfélag upp án yfirvalds?
Við höfum reynt svo margar leiðir með einhverju yfirvaldi. Allar þessar leiðir byrjuðu vel en þar sem vald skapar græðgi og illsku þá enduðu allar þessar leiðir illa. Margar af þessum leiðum voru góðar í byrjun en enduðu illa útaf því að þeir sem sátu við stjórn fengu ekki nóg. Þeir vildu meira og meira. Kannski er vald bara of þungur hlutur að mannkynið getur ekki lyft honum. Ættum við ekki bara að leggja valdið niður? hvíla okkur á öllum þessum þunga og byrja að vinna saman á nýju og betra samfélagi?

Hvaða kostir fylgja samfélagi án yfirvalds?

• Friður
• Kærleikur
• Samvinna
• Gleði

Takk fyrir mig. Endilega komið með ykkar skoðanir á þetta.